Tapijt leggen is, net als behangen, een van de klussen die men bij voorkeur zelf uitvoert. Het leggen van tapijt geeft veel voordelen. Het zorgt voor een comfortabele en warme sfeer in uw kamer en vergroot de warmte- en geluidsisolatie.
Oppervlakte berekenen en baan breedte
Voordat u tot aankoop overgaat dient de kamer te worden opgemeten. Teken een plattegrond van de ruimte met de deuren en vensters. Lengte en breedte van de kamer opmeten, voor erkers en doorgangen iets meer rekenen en de maximale maten op de plattegrond intekenen. Houd altijd langs alle randen een overmaat aan van minstens l00mm zodat de vloerbedekking precies op maat kan worden gesneden.
Wanneer u de maten heeft van het vertrek, moet u een baan breedte kiezen die een minimum aan snijverlies oplevert en daarvan de benodigde lengte uitrekenen. Als de ruimte bijvoorbeeld 4,8 x 3,8 m meet, en er geen 4 m brede rol verkrijgbaar is, gebruikt u één baan van 250 cm breed en één baan van 130 cm breed, of u neemt een 500 cm breed tapijt.
Ais een standaardbreedte niet past of als u rechthoekige stukken tapijt gebruikt, zult u onvermijdelijk ergens een naad krijgen. Probeer dan mogelijk de poolrichting van het licht af te leggen, en de naad in een haakse hoek ten opzichte van de wand laten lopen. Probeer de naad zo ver mogelijk van de toegangsdeur te leggen.
Geschikte ondergrond
De ondergrond dient schoon en vetvrij te zijn, in het bijzonder als u lijm of tweezijdig kleefband gebruikt. Verwijder indien nodig deuren om overal beter bij te kunnen. Meer weten hoe u de ondergrond voorbereid?
- Houten vloeren behoren vlak te zijn, met alle vloerdelen goed vastgezet en geen uitstekende spijkerkoppen. Als de vloerdelen niet helemaal strak zijn, zult u over het het geheel met hardboard moeten leggen.
- Cementvloeren dienen vlak en vochtvrij te zijn. Als het geheel niet helemaal strak is, kan zelf een afwerklaagje worden gestort; indien er sprake is van grotere beschadigingen of een verloop van meer dan lOmm, dient u de vloer eerst opnieuw te laten afstrijken.
Manieren van leggen
Tapijt kan op verschillende manieren worden gelegd. Hier volgt een overzicht van de belangrijkste methoden die u ook zelf kunt toepassen:
- Vastplakken: Over het hele vloeroppervlak wordt een speciale tapijtlijm aangebracht, waarop de vloerbedekking wordt gelegd. Er zijn verschillende soorten lijm verkrijgbaar. Na het opdrogen van de lijm zit de vloerbedekking heel stevig vast op de ondergrond, zodat zelfs zware belasting hem niet van zijn plaats krijgt. Nadeel van deze werkwijze: het verwijderen van oude vloerbedekking is erg veel werk.
- Fixeren: In plaats van lijm wordt dubbelzijdig plakband op de vloer aangebracht. Ook dat hecht de vloerbedekking goed vast, maar maakt het, in tegenstelling tot lijm, ook mogelijk de vloerbedekking relatief gemakkelijk te verwijderen. Fixeren is daarom voor privé-woningen zeer aan te bevelen.
- Dubbelzijdig plakband: De vloerbedekking wordt uitgerold en aan de zijkanten of langs de naden met dubbelzijdig plakband vastgezet. Deze manier van leggen is alleen geschikt voor ruimten met een oppervlak tot 25 m2 en dus maar voor een beperkt aantal ruimten aan te bevelen.
- Los leggen: De vloerbedekking wordt niet vastgelegd, maar alleen uitgerold. Deze methode is niet aan te bevelen. Beter is: fixeren met dubbelzijdig plakband.
- Andere methoden: Vakmensen spannen de vloerbedekking met spijkerlijsten. De vloerbedekking wordt daarbij over een onderlaag van vilt of schuimrubber gespannen en aan de randen vastgespijkerd. Dat spaart de vloerbedekking en hij houdt langer. Bovendien kan hij bij een verhuizing gemakkelijk opgenomen worden. Dat is ook mogelijk bij het zogenoemde vastklitten. De vloerbedekking wordt dan met een speciaal soort klittenband vastgelegd. Beide manieren van leggen zijn niet echt geschikt voor doe-het-zelvers.
Nog meer informatie over tapijt
