Het plantengeslacht Quercus telt wereldwijd ongeveer 450 soorten. In onze tuinen zien we daarvan slechts enkele. Deze zijn meestal zeer hoog met een brede kroon. Ze hebben ’s zomers groene bladeren, die in het najaar geel- of roodbruin verkleuren. In warmere streken, bijvoorbeeld in het Middelland-se-Zeegebied, komen ook struikachtig groeiende, altijdgroene eiken voor. Typerend voor eiken zijn de diep ingesneden bladeren en de eikels. Dit zijn ovale vruchten die in halve napjes zitten.
- Quercus cerris, de moseik, groeit in een brede kegelvorm en wordt wel 25 m hoog.
- Quercus frainetto, de Hongaarse eik, kan dezelfde hoogte bereiken, maar de vorm van de boom blijft jarenlang eivormig. Pas als hij oud is, hangen zijn gebogen takken schilderachtig omlaag.
- Quercus palustri, de moeraseik, wordt meestal maar 15 tot 20 m hoog. De kroon heeft een duidelijke kegelvorm.
- Quercus petraea, de wintereik, is een inheemse, algemeen bekende boom. Hij wordt 20 tot 25 m hoog, waarbij de kroon een brede kegelvorm aanneemt.
- Quercus rohur, de zomereik, is eveneens een imposante, inheemse boom, die met name op oudere leeftijd een zeer schilderachtig en knoestig uiterlijk krijgt. Hij kan wel meer dan 30 m hoog worden. Quercus robur ‘Fastigiata’ is zuilvormig en vraagt minder ruimte dan andere eiken. Daardoor is dit ras ook geschikt voor een gemiddelde tuin of als boom naast het huis. De boom wordt maar 15 m hoog. De bladeren van ‘Fastigiata Purpurea’ zijn bij het uitlopen donkerrood. Kenmerkend voor ‘Concordia’ is dat de bladeren in een gele tint uitlopen. Omdat deze boom niet zo snel groeit, is hij heel geschikt voor een tuin.
- Quercus rubra, de Amerikaanse eik, groeit sneller dan de inheemse soorten. Deze boom heeft een brede, kegelvormige kroon en kan meer dan 30 m hoog worden.
 |
Eigenschappen
Bloeiperiode:
Bijzonderheden:
Standplaats:
Grond:
Hoogte tot:
Latijns/wetenschappelijke naam:
|
De standplaats van de Eik
De meeste eiken zijn diep wortelende bomen. Daardoor hebben zij diepe, humusrijke grond nodig. Het is verstandig de plaats zorgvuldig te kiezen, omdat de bomen heel oud en groot worden. Plant een eik altijd als solitair, alleen dan komt de schoonheid volledig tot zijn recht. In een grote tuin zouden eiken niet mogen ontbreken. De indrukwekkende groei en de schitterende herfstkleuren maken van een eik het hele jaar door een blikvanger. Naast het huis passen eiken zowel bij rustieke als bij moderne gebouwen.
Onderhoud het jaar rond
| Voorjaar | Zomer | Najaar |
| Gunstige plant tijd. Verwijder bij jonge planten in de eerste jaren na de overwintering de mulch laag. Vervang deze door compost met daaroverheen versnipperde boomschors. | Geef bij droogte royaal water en gebruik mulch. | Verdeel rondom jonge planten versnipperde boomschors of afgevallen bladeren. |
| Tips bij het kopen | Tips van de prof | Licht en grond | Problemen |
| Koop een gezonde, sterke boom van 60-120 cm hoogte als containerplant of met de kluit in een doek. Koop nooit grotere eiken met slechts weinig takken. Neem ook geen bomen waarvan de schors is beschadigd. | Houd in de eerste jaren de wortelzone van jonge eiken open en bedek deze met versnipperde boomschors. Snoei eiken niet. Op deze manier kunnen zij de voor hen zo typerende groeivorm ontwikkelen. | Volle zon. Eiken gedijen het beste op een ruime standplaats in de volle zon, waar ze zich vrij en ongestoord kunnen ontwikkelen. Diepe grond. Eiken zijn diepwortelende bomen, die de voorkeur geven aan humus en voedselrijke grond. | Eiken kunnen in het voorjaar door verschillende vlinderrupsen bijna kaal worden gevreten. Oudere bomen komen dit meestal weer te boven, jonge bomen niet. Behandel jonge bomen bij een ernstige aantasting met een Bacillus thuringiensis preparaat. |
