Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) is een bijzonder mooie plant met purperen, roze, witte of gele bloemen, die lange trossen vormen. Het binnenste van de bloemen is donker gespikkeld. De bloemen verschijnen op een lange stengel die uit een grote bladrozet groeit. Vooral het prachtige ras ‘Gloxiniiflora’ heeft bijzonder grote bloemen.

Vingerhoedskruid zaait zichzelf gemakkelijk uit; een enkele purperen plant kan veel meerkleurige nazaten voortbrengen. Het meeste vingerhoedskruid is tweejarig. In het eerste jaar verschijnen de bladeren, in het tweede jaar bloeien ze, vormen ze zaad en sterven ze af. Er zijn echter ook meerjarige soorten. Het grootbloemige vingerhoedskruid (Digitalis grandiflora) wordt ongeveer 1 m hoog en heeft crèmegele bloemen met bruine vlekken. De bloemen van het roestrode vingerhoedskruid (Digitalis ferruginea) zijn bleek geelbruin en zitten op stengels van 1,80 m.

Vingerhoedskruid Eigenschappen

    Soort:

      Tweejarig

    Bloeiperiode:

      Juni, Juli, Augustus

    Bijzonderheden:

      Goede snijbloem, Giftig

    Standplaats:

      Halfschaduw

    Grond:

      Humusrijk, Kleihoudend, Zuur

    Hoogte tot:

      1,5 m

    Latijns/wetenschappelijke naam:

      Digitalis purpurea

    De standplaats van de Vingerhoedskruid

    Vingerhoedskruid kan als achtergrond voor andere planten worden gebruikt, maar ook onder bloeiende struiken of als elegant groepje in de beschaduwde zomertuin worden geplant. In borders is de achtergrond de beste plaats voor vingerhoedskruid, met bijvoorbeeld margrieten of Pioenrozen op de voorgrond. Planten met een bolvormige bloeiwijze vormen een mooi contrast met de verticale lijnen van vingerhoedskruid. Tussen bloeiende struiken is vingerhoedskruid hoog genoeg om er bovenuit te steken. Aan de rand van struikgewas is het sterk genoeg om met grotere planten om voedsel en water te strijden. Vingerhoedskruid voelt zich prettig op halfbeschaduwde plaatsen met een natuurlijke wildgroei, bijvoorbeeld naast een oude boomstronk, bij rottend hout of samen met varens aan de rand van een tuinpad. Vingerhoedskruid zaait zichzelf uit en vormt daardoor jarenlang kolonies van veelkleurige bloemen.

    Onderhoud het jaar rond

    Voorjaar Zomer Najaar
    Plant eenjarig vingerhoedskruid als het nog koel is. Hoge planten ondersteunen. In mei/juni in een zaaibed zaaien. Niet met aarde bedekken. Na drie weken verspenen. Uitgebloeide bloemen op de aarde leggen of het zaad uit de gedroogde zaaddozen verdelen. Zelfgekweekte jonge planten nu op de definitieve plaatsen planten. Jonge planten door een laag mulch beschermen.
    Tips bij het kopen Tips van de prof Licht en grond Problemen
    Koop grote planten met veel bladeren of knoppen. Eén jaar oude planten bloeien nog in hetzelfde jaar. Koop liever geen potten met veel zaailingen. Deze hebben twee jaar nodig om voor de eerste keer te gaan bloeien. Vingerhoedskruid schijnt de groei van ernaast staande planten gunstig te beïnvloeden. Kinderen en huisdieren niet aan vingerhoedskruid laten komen. De bladeren, bloemen en zaden zijn zeer giftig! Halfschaduw. Vingerhoedskruid gedijt het beste in de halfschaduw. Humusrijke grond. Vingerhoedskruid bloeit het mooist als de aarde met compost is verrijkt. Het verdraagt echter ook schrale grond. Gekrulde bladeren, stelen en knoppen duiden op een aantasting door bladluis. Deze insecten zuigen het plantensap op. Spoel de plaag met een harde straal water weg of bespuit de planten met een oplossing van groene zeep en spiritus.