Rozemarijn is er in rechtopgroeiende en kruipende rassen. In het algemeen groeien de planten, zoals alle houtige gewassen, niet snel. De altijd groene, naaldvormige bladeren geuren bij het fijnwrijven enigszins bitter naar hars, kamfer en grove dennen. Aan de bovenzijde glanzen ze, maar aan de onderzijde zijn ze viltig behaard. Van maart tot juni is de plant bezaaid met fijne witte, roze of paarse bloemen. Enkele rassen bloeien echter pas in de late zomer en in het najaar.

Rozemarijn is niet alleen een keukenkruid, maar ook een beproefd geneesmiddel. In het bad en als thee bevordert dit kruid de doorbloeding en spijsvertering. Rozemarijn wordt als versterkend middel voor hersenen en geheugen beschouwd en heeft bij hoofdpijn een pijnstillende werking.

Tip
Wortelrot kan rozemarijn laten verleppen. Meestal is een gebrekkige waterafvoer de oorzaak. Om dit te voorkomen, mengt u fijn grind of compost door de grond. U kunt rozemarijn in potten of op een heuvelbed planten. Veel ziekten zijn te voorkomen als u de kruipende rassen rozemarijn afdekt met lavagranulaat of grind. Zorg altijd voor een plaats met een goede luchtcirculatie.

Rozemarijn Eigenschappen

     
    Oogstperiode:Het hele jaar
    Bijzonderheden:Gemakelijk te verzorgen, Eetbare delen, Droogbloem
    Standplaats:Zon
    Grond:Doorlatend, Kalkhoudend
    Hoogte tot:1,5 m
    Latijns/wetenschappelijke naam:Rosmarinus officinalis


Rozemarijn in bedden en potten

Als u deze kruidige heester op de juiste wijze verzorgt, kan hij in bedden en potten zeer oud en tot 1,5 m hoog worden.

Rozemarijn mag eigenlijk alleen in streken met milde winters in de volle grond worden geplant, want de planten zijn maar beperkt winterhard. Als de temperatuur voor langere tijd tot beneden de -5°C daalt, loopt de plant schade op.

Het verdient dan ook aanbeveling om uw rozemarijn-planten op een beschermde plaats in de volle zon te kweken. Kies een van de nieuwere rassen zoals Arp’, ‘Salem’ of ‘Veitshöchheim’. Deze rassen zijn beter tegen vorst bestand, maar zijn in ons land helaas moeilijk verkrijgbaar. Aard de plant ’s winters iets aan en bescherm haar met takken of jutezakken.

In potten en kuipen gedijt de altijdgroene heester uitstekend. Gebruik een mengsel van potgrond, zand en een handvol algenkalk, want rozemarijn is een kalkminnende plant. Geef haar van mei tot oktober een plaats in de volle zon. Hoe mooier de pot, hoe aantrekkelijker het totaalbeeld. Als welkomstgroet naast de voordeur bijvoorbeeld, zijn twee terracotta potten met rozemarijn bijzonder uitnodigend.

Op het balkon en het terras kunt u met verschillende keukenkruiden in potten heel goed een kleine kruidentuin samenstellen. Maar ook in de tuin kunt u veel plaatsen verfraaien met een decoratieve kuip met rozemarijn. Laat de plant in de kuip overwinteren en wel in huis op een lichte en vorst-vrije plaats.

De verse scheuten kunt u gedurende het hele jaar oogsten. De bloemen en bladeren zijn eetbaar. Rozemarijn behoudt ook in gedroogde toestand het typerende aroma.



Onderhoud het jaar rond

Voorjaar Zomer Najaar
Vanaf half mei kunt u rozemarijnplanten in potten naar buiten brengen. Bemest de planten tijdens de bloei met een lage dosering beendermeel. Geef de planten bij langdurige droogte water. Oogst de toppen van de scheuten. Buiten overwinterende rozemarijn aanaarden en met dennentakken beschermen. Veiliger is het om de plant uit de grond te halen, in een pot te zetten en in huis te laten overwinteren op een lichte en vorstvrije plaats. De planten regelmatig water geven.
Tips bij het kopen Tips van de prof Licht en grond Problemen
Koop stevige planten. Kies planten in afzonderlijke potten van ten minste 7,5 cm doorsnee en met veel scheuten. Koop nooit droge planten. Zaai niet zelf, want het opkweken neemt veel tijd in beslag. De eetbare bladeren hebben een bijzonder fijn aroma en verrijken de smaak van groente, vlees en salades. Pluk nooit meer dan 20% van een rozemarijnplant in één keer; hierdoor zou u de plant kunnen beschadigen of ruïneren. Zon. Rozemarijn heeft warmte en directe zon nodig. Losse, kalkhoudende grond. In zeer vochtige grond is rozemarijn gevoelig voor ziekten. Meng door de grond perlite, zand of lavakorrels. Wolluizen vormen witte, wasachtige plukjes ‘wol’ en zuigen aan de bladeren en de stengels. De groei van de plant wordt daardoor belemmerd. Bovendien kunnen de wolluizen ziekten overbrengen. Veeg ze daarom met een in alcohol gedrenkt lapje af.